ไม่มีแล้ว..คำปลอบโยน..ของเธอ..

ไม่มีแล้ว..คำปลอบโยน..ของเธอ..

ที่เคยพูด..เสมอ..ตอนฉันใจหาย..

ไม่มีแล้ว..ไออุ่น..จากร่างกาย..

ที่เคยแทน..ความหมาย..ว่ามีกัน..

ขอบคุณที่มารัก

ขอบคุณที่มารัก

คนหัวใจเจ็บหนักอย่างคนนี้

แต่ทุกอย่างสำหรับฉันแหลกยับไม่มีชิ้นดี

ความฝันที่มีเลือนวับ…ลับไป

ขอบคุณที่มารัก

เสียใจเสียนักที่ไม่อาจรักได้

รอยร้าวในอกยังรกร้างคาใจ

ไม่อยากสร้างความผิดหวังให้ใครต้องทรมาน

โปรดเห็นฉันเป็นคนแรมทาง

รอนแรมอ้างว้างในทางผ่าน

แวะพักพิงเพื่อที่จะหายจากซมซาน

โปรดอย่าคิดว่าได้พบพาน

กับคนหัวใจร้าวราน…คนนี้เลย

วันนี้!ชั่งเงียบเหงา

วันนี้!ชั่งเงียบเหงา

ตรงนี้ที่เก่าเคยมีเธอเคียบข้าง

อบอุ่นในหัวใจไม่อ้างว้าง

มีกำลังใจเดินบนโลกกว้างอย่างมั่นใจ

แต่มาวันนี้เธอกล่าวคำร่ำลา

เธอพูดออกมาอย่างง่ายๆ

พูดมาว่าอยากขอร้างลาไป

และอยากให้ฉันพบคนใหม่ใครๆที่ดีๆ

เธอจะให้ฉันทำอย่างไร

ในเมื่อฉันรักเธอหมดใจอย่างนี้

ทุ่มเทหมดใจไม่ยั้งหัวใจเลยสักที

ไม่คิดว่าจะมี "วันที่เสียน้ำตา"..

ไม่มีคืนไหนที่ฉันหยุดน้ำตา . .. ได้สักคืน

ในคืนหนาวเหน็บ

ฉันเก็บภาพเธอเอาไว้ฝัน

กอดหมอนแทนไออุ่นซึ่งถูกพรากไปนาน

คนดี . . ปากฉันพูดว่า "ไปเถอะ . . อย่าสงสาร"

แต่หัวใจต้องการ . . . ให้เธอกลับมา

ในคืนหนาวเหน็บ

ฉันนั่งเย็บหัวใจพร้อยแผล . .. เป็นเพื่อนฟ้า

ปลอบใจเธอว่า "รักได้ก็เลิกได้ ~ อย่าเสียเวลา"

แต่กลับไม่มีคืนไหนที่ฉันหยุดน้ำตา . .. ได้สักคืน~*

กี่วันเหงาที่ผ่านมา . . กี่ล้านหยดน้ำตาแห่งความเศร้า

ก่อนหลับตานอน . . ฉันยังขอพรกับดาว

คืนที่ฟ้าเหน็บหนาว . . .ฉันกลั้นน้ำตาหยดพราวเอาไว้

สูดลมหายใจเข้า ~  ออก ลึก  ~ ลึก . . . สัมผัสรู้สึก . . . ว่าคุณอยู่ไม่ไกล

กำลังมองฉันอยู่ใช่ไหม?   บนเมฆปุยขาวก้อนใหญ่ . . ใกล้กับพระจันทร์

กี่วันเหงาที่ผ่านมา . . กี่ล้านหยดน้ำตาแห่งความเศร้า

ฉันใช้ภาพฝันของคุณบรรเทา . .. ทุกวันเหงาและน้ำตาหยดล้าน

โลกของฉันถูกลิขิต ~  ให้เป็นโลกแห่งความมืดมิด . . เงียบงัน

ทางเลือกเดียวของชีวิตฉัน . .. คือซ่อนความอ่อนแอร้อยพัน . .. ไว้ใต้น้ำตา

ฟ้าฟากนั้น . . เขาดูแลคุณดีไหม?

ริมหน้าต่างบานใหญ่ . . ฉันร้อยโมบายรูปดาวแขวนเป็นเครื่องหมาย . . เผื่อคุณมองหา

คุณเหมือนนกน้อยในกรงทอง . ..  ที่ฉันร่ำร้อง . . อยากให้กลับมา

แม้สำนึกในใจจะบอกว่า

ฉัน - - ต้องเผชิญความเปล่าไร้ไปจนกว่า . .. การเต้นของหัวใจจะอ่อนล้าและดับลง~*

หมากตัวหนึ่ง .. . บนกระดานแห่งความอ้างว้าง

และแล้ว . .. .  น้ำตาแห่งความอ่อนไหว

ก็ย่ำเท้าทิ้งตัวเป็นสายบนใบหน้า

ลบความเข้มแข็งสุดท้ายที่ฉันมี .. . ชั่วพริบตา

มันเป็นเกมส์แห่งความปวดปร่า . .. ที่สั่นคลอนน้ำตา . . จนท่วมใจ

หมากตัวหนึ่ง .. . บนกระดานแห่งความอ้างว้าง

ร่ำไห้กับการถูกทิ้งขว้าง . .. อย่างหวั่นไหว

ช่วยตอบโจทย์ให้กระจ่างสักนิด  ~ ความจริงแล้วฉันทำผิดเรื่องใด

จึงถูกพันธนาการความเหงาไว้ .. . เข่นฆ่ากัน

หรือว่าที่แท้  ~ ฉันเป็น "แค่" คน "ไม่เคยถูกรัก"

คนแสนดีอย่างเธอ จึงไม่อาจจมปลัก . .. เดินร่วมฝัน

ไม่มีสิทธิ์ .. เลือกเอาความรักทั้งชีวิตไปผูกพัน

ควรต้องยอมรับคำพิพากษาลงทัณฑ์ .. . ด้วยความเต็มใจ

ชีวิตท่ามฤดูร้อนที่แสนทรมาน

ใต้แสงอาทิตย์ดวงร้อนแรงแห่งฤดูร้อน

สายลมไม่เคยพัดหอบความอาทร . . . กลับมาหา

การเห็นภาพคุณก้าวขาจากไป ~ จนห่างไกลสุดสายตา

คนดี . . คุณจะรู้ไหมว่า? 

หน้าร้อนปีนี้ฉันมีแค่เพียงน้ำตา . . ดับเพลิงรักในใจ

ใช้ชีวิตท่ามฤดูร้อนที่แสนทรมาน

เพราะช่วงฤดูกาลที่ไร้คุณ . .. มันยาวนานมากรู้ไหม

ตั้งแต่คุณเด็ดเดี่ยวเลือกทิ้งฉันไว้

หัวใจของฉัน . . 

ก็เหมือนตกอยู่ภายใต้ฤดูแห่งความหม่นไหม้ . . จนยากจะถอนตัว~*~* 

หัวใจก็ถูกปิดกั้น . .. จากความสดใส

ถ้าความคิดถึงมันหยุดกันได้

จะสั่งให้หยุดคิดถึงและเลิกใส่ใจเธอเดี๋ยวนี้

หลายครั้งที่ลองสั่งการ . . แต่หัวใจกลับคัดค้านไม่ฟังสักที

ใช่ว่าคิดถึงแล้วจะพบแต่แง่ดี . .. เสมอไป

วันที่เธอเดินออกจากชีวิตของฉัน

หัวใจก็ถูกปิดกั้น . .. จากความสดใส

ความคิดถึงลอยตัวในความอ้างว้างและอาลัย

เพราะ "ยังรักเธอ" ไม่เปลี่ยนไป

ร้อยเหตุผลที่จำจาก

จารึกในความคิดถึงมากเสมอ

เจ็บตรงที่ไม่อาจใช้ลมหายใจร่วมกับเธอ

สาเหตุเดียวที่น้ำตายังไหลเอ่อ . .. เพราะ "ยังรักเธอ" ไม่เปลี่ยนไป

ไม่ว่าวันนี้หรือวันข้างหน้า

ไม่ว่าจะมีใครผ่านเข้ามา . .. เป็นที่รักอีกครั้งหรือไม่

และแม้ว่าเราจะจับมือกันเดินไปได้ไม่ไกล

เธอจะยั่งยืนในความทรงจำของฉัน ณ กลางใจ . .. ชั่วนิรันดร์~* 

ชีวิตผู้หญิงธรรมดาคนนึง

ผิดหรือที่คำพูดสวนทางกับหัวใจ

เธอเป็นคนแรกและคนสุดท้าย . .. ที่ฉันคิดถึง

เป็นความพิเศษที่สุดของชีวิตผู้หญิงธรรมดาคนนึง

ทั้งที่มีความในใจมากมายอยากบอก

ซึ่งเธอคงไม่เคยรู้หรอก . . ว่าทุกครั้งที่หลับตา . . เธอคือใบหน้าของคนในฝัน

ฉันยังรักเธออยู่ได้ยินไหม?

ฉันยังรักเธออยู่ได้ยินไหม?

เสียงร่ำร้องจากหัวใจ . .. ในวันที่เธอตั้งใจเมินเฉย

ฉันยังรักเธออยู่ . . และดูเหมือนเธอไม่รู้เลย

ว่าคำ "รัก" ซึ่งต่อหลังคำว่า "เคย" มันเหมือนหนามยอกใจ

ถ้าฉันตะโกนก้องฟ้าให้ดังกว่านี้

คลื่นความรักจะสะเทือนไปถึงหัวใจคนดีได้ไหม

นอกจาก...รอยยิ้มเย็นชาที่ฝืนส่งมาทักทาย

สิ่งที่ฉันจะได้ . .. 

คงหนีไม่พ้นสายตาชิงชังขับไล่ . . ราวกับเป็นอะไรที่เหลือเดน~*

สุดท้าย ก็จากลา ให้ฉันล้มลง

เพิ่งรู้ความจริง ก็วันนี้

ว่าเธอคนดี ไม่ได้รักฉัน

ที่ผ่านมา เธอแค่ถนอมน้ำใจกัน

คงกลัวว่าฉัน จะมีน้ำตา

เธอจึงก้าวเข้ามา ในวันนั้น

วันที่ฉันไม่มีใคร ใจอ่อนล้า

มาจุดไฟ ให้ใจ ฉันแกร่งกล้า

และสุดท้าย ก็จากลา ให้ฉันล้มลง

ฝันของฉัน คือ อยากให้เธอนั้นเดินร่วมทาง

แม้เวลาจะสั้นนัก

แต่ก็ทำให้ฉันรู้จักกับความผูกพันที่ยิ่งใหญ่

ไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกนั้นคืออะไร

แต่หมดเวลาแล้วใจที่จะฝันใฝ่ผูกพัน

เปรียบเธอเหมือนเส้นขอบฟ้า

ฉัน คือ คนธรรมดาที่มากับความฝัน

อยากรู้ว่า เธอจะอยู่ไกลแค่ไหนกัน

ถ้าจะไปยืนตรงนั้นมันก็แค่ปลายสายตา

เดินไปไม่ไกลเท่าไร

ก็เริ่มหมดกำลังใจในการค้นหา

แม้ยังมองเห็นเธออยู่ตลอดเวลา

แต่ก็รู้แล้วว่าแสนห่างไกล

พอเสียทีที่เคยอยากรู้

ว่าเธอนั้นอยู่ห่างไกลแค่ไหน

คนธรรมดาอย่างฉันนั้นคงเข้าใจ

ว่ามันจะเป็นไปได้อย่างไร

ที่ขอบฟ้าแสนไกลจะมาร่วมฝันใฝ่กับคนเดินทาง

เธออยู่แสนไกล

ทั้งกายและใจเราต่างไกลห่าง

ฝันของฉัน คือ อยากให้เธอนั้นเดินร่วมทาง

แม้จะไม่มีเธออยู่เคียงข้างตลอดไป

แต่ความจริงที่เป็นอยู่

ก็พอจะรู้ว่า ไม่มีทางเป็นไปได้

เพียงแค่ฝันมันยังดูมากเกินไป

เพราะรู้ว่า เธอ คือ คนที่อยู่ห่างไกลเกิน...

เธอละเลย..เฉยชา

ตั้งใจจะไม่อ่อนไหว

เพราะไม่อยากถูกทำร้ายได้ง่ายกว่า

ถ้าเธอละเลย..เฉยชา

ไม่อยากรู้สึกว่า..น้อยใจ

ตั้งใจจะแกร่งกร้าน

ไม่ว่าเธอจะห่างหายไปนานแค่ไหน

ก็อยากจะไม่หวงไม่ห่วงใย

เพื่อตอบแทนคนไม่มีหัวใจ

..อย่างเธอ..

เดียวดายในคํ่าคืนเต็มตื้นกับความเหงา

เดียวดายในคํ่าคืนเต็มตื้นกับความเหงา

ฟากฟ้ายังมีดาวแต่ใยเราไม่มีใคร

มองดูท้องฟ้า ที่พร่าพราวแสง

ริอาจจะแข่ง กับแสงจันทรา

ก็เหมือนกับฉันสำคัญตัวว่ามีค่า

แต่พอต้องจากลา เลยได้เห็นว่า

ตัวเราไม่มีค่า...อะไรเลย...

ใจหนึ่งใจนี้..จะมีค่าอะไร

เพียงหนึ่งความรู้สึก

ในห้วงสำนึกที่เก็บงำ

กับหลากหลายการกระทำ

ที่ต้องพยายามเก็บไว้

เพียงแค่หนึ่งคำพูด

กลับไม่อาจพิสูจน์ให้เห็นได้

แล้วใจหนึ่งใจนี้..จะมีค่าอะไร

เมื่อไม่อาจมอบให้-คนที่ใจต้องการ

หัวใจที่เบาบางยังอ่อนล้า

ท้องฟ้ายังกว้างกว่าเก่า

เส้นขอบฟ้าเส้นบาง ยังกางกั้น

ความรู้สึกห่วงหา คนผูกพัน

ยังวนเวียนอยู่ตรงนั้น...ที่หัวใจ

...ผืนน้ำและแผ่นฟ้า

สุดสายตาที่เหมือนว่าจะชิดใกล้

แต่ความจริง คือ สองสิ่งที่ห่างไกล

ไม่เคยใกล้กันได้เลยสักครา

ท้องฟ้ายังกว้าง กว่ากว้าง

หัวใจที่เบาบางยังอ่อนล้า

ความรักระหว่างเราที่เป็นมา

"เราผูกพันกันจริง" หรือว่า...

...เป็นความใกล้ แค่น้ำกับฟ้า...ไม่แน่ใจ

จะไม่ยอมให้ใจ…ใครอีกเลย

เก็บใจดวงเหงา ๆ ใส่ลิ้นชัก

เก็บความรักที่ผิดหวังเพราะยอมแพ้

ความรู้สึกที่ไม่เคยมีใครแคร์

เก็บมาล็อคใส่กุญแจแล้วปิดตาย

จะเหลือแต่หัวใจที่ตายด้าน

จะเหลือเพียงดวงวิญญาณไร้ความหมาย

จะเหลือเพียงทุกข์ระทมที่ข่มกาย

จะไม่ยอมให้ใจ…ใครอีกเลย

อาจลำเค็ญสุดครืนคร่ำด้วยน้ำตา

ทะเลงามยามค่ำดูล้ำลึก

ความรู้สึกซ่อนไว้ใครจะเห็น

ใต้สายน้ำนิ่งเงียบดูเยือกเย็น

อาจลำเค็ญสุดครืนคร่ำด้วยน้ำตา

ขอเก็บความรักจากใจ

ขอเก็บแค่วันวาน

เนิ่นนานเพียงแค่ความฝัน

ขอเก็บเพียงแค่คืนวัน

มีเธอมีฉันในใจ

ขอเก็บความรู้สึกเก่าก่อน

ห่วงหาอาทรอ่อนไหว

ขอเก็บความรักจากใจ

ครั้งหนึ่งเคยได้จากเธอ

จึงเป็นเพียงความคิดถึง

เก็บไว้ซึ้งซึ้ง..เพ้อเพ้อ

จะเป็นอดีตที่เลิศเลอ

เตือนใจไม่ให้เผลออีกต่อไป

ขอเก็บเพียงแค่วันวาน

ที่ทำฉันร้าวรานหวั่นไหว

แทนความอ้างว้างห่างไกล

ที่ใครเคยให้ไว้เป็นความทรงจำ

เธอเย็นชา จึงเงียบไป

รักนะ...จึงเฝ้ารอ

รักนะ...จึงมาง้อ 

รักนะ...จึงมาหา

รักนะ...จึงคิดถึง 

รักนะ...จึงพูดจา

เธอเย็นชา จึงเงียบไป

ก็ได้แต่เก็บเธอไว้ในความฝัน

ก็ได้แต่เก็บเธอไว้ในความฝัน

แอบอุ่นทุกวันแม้หวั่นไหว

ได้แต่เก็บเธอไว้ในหัวใจ

เพราะไม่อาจชิดใกล้ในความจริง

เพราะว่าเป็นไปไม่ได้

อยากให้เป็นฉันที่เธอรัก

อยากให้เป็นฉันที่เธอรัก

แต่ความจริงก็แค่คนรู้จัก

ที่เธอเพียงผ่านมาทายทัก

มิใช่รักอย่างที่เข้าใจ

เธออาจจะอยู่ในความคิด..และจิตใจ...แต่ไม่อยู่ในชีวิต

เธออาจจะอยู่ในความคิด..และจิตใจ...แต่ไม่อยู่ในชีวิต

คนเขลานี้หลงลมคารมฝัน

ข้าบรรจงมอบวางไว้กลางใจพี่

คนเขลานี้หลงลมคารมฝัน

หว่านคำรักโปรยคำซึ้งถึงดวงมาลย์

จะกี่วานกี่วันเดือนมิเคลื่อนคลาย

I’ll always love you with all my heart.

I’ve  know  for  a  long  time  how  much  you  care  me.

And  how  much  I  meant  to  you.

Thank  you  for  everything  you’ve  done  for  me.

I’m  very  proud  to  have  you  in  my  life.

I’ll  always  love  you  with  all  my  heart.

You’re in my days and in my heart always.

You’re  in  my  thought.

You’re  in  my  days  and  in  my  heart  always.

I’m still remember you and everything we’re used to do.

Don’t  forget  to  remember  me  and  the  love  that’s  used  to  be

I’m  still  remember  you  and  everything  we’re  used  to  do.

I only live to love you more each day.

More  than  the  greatest  love  the  world  has  know

This  is  the  love  I’ll  give  to  you  alone

More  than  the  simple  words  I  try  to  say

I  only  live  to  love  you  more  each  day.

Everything you gave me I should make it worth.

Everything  I  gave  you  won’t  make  me  lost.

Everything  you  gave  me  I  should  make  it  worth.

You’ve made my routine days become more meaning.

You’ve  made  my  routine  days  become  more  meaning.

"รู้สึกเจ็บ"

ไม่มีอะไร ที่จะทำให้เรา "รู้สึกเจ็บ" .. ได้มากไปกว่า! การที่เธอ "คนที่เรารัก" มองเรา เป็นแค่ "คนอื่น" ...

เลิก. เพื่อ เธอ..

เลิกเจ้าชู้.. เพื่อ เธอ..
เลิกกระล่อน.. เพื่อ เธอ..
เลิกเที่ยวกับเพื่อน..เพื่อ เธอ..
เลิกทำอะไรไม่ดีทุกอย่าง..เพื่อ เธอ..
แต่... สิ่งสุดท้าย '' เ ธ อ เ ลิ ก กับ เ ร า '' เพื่อเขา

คิดว่าเคย...รักเธอ.

แค่คิดว่าเคย...รักเธอ..แค่นี้ฉันก็ดีใจแล้ว....แม้มันเป็นเพียง...แค่....ฝันลม ๆ แล้ง ๆ ก็ตาม...

หากมีปาฏิหาริย์

"หากมีปาฏิหาริย์ ขอพรได้ครั้งสุดท้าย ฉันขอแค่เพียง...ฉันมีเธอ...อยู่ด้วยกัน ดูแลกัน ก็พอ"

คนที่เรารัก อาจไม่ใช่คนที่ดีที่สุด

"คนที่เรารัก อาจไม่ใช่คนที่ดีที่สุด...แต่เป็นคนที่...ถึงแม้เราจะเจอใครที่ดีกว่าเค้าอีกมากมาย เราก็ยังเลือกเค้า..."

" รักเทอทั้งหมดของหัวใจ "

อาจไม่ค่อยแสดงออก เปิดเผย ถึง " รักของฉัน "
อาจไม่เคยบอกกัน ว่าฉัน " รัก มากแค่ไหน "
อาจจะดูเย็นชา ไม่เคยบอก ว่าฉัน. " ฉันห่วงใย "
อาจจะดูว่าเฉยไป แต่รู้มั้ย " เทอคือคนสำคัญ "
อาจจะดูเงียบๆ " แต่ห่วงมาก " มากที่สุด
อาจจะมีหยุด เพราะว่าเหนื่อย " ใจของฉัน "
อาจไม่มีเวลา " แต่ก็อยากอยุ่กับเทอ " วันทั้งวัน
อาจจะไม่เคยบอกว่าสำคัญ...แต่ว่าฉัน ก็ " รักเทอทั้งหมดของหัวใจ "

ใจก็ไม่เคย...ที่จะละเลยความห่วงใย

ดวงตะวันจะลับฟ้า...ดวงดาราจะลับเลย
แต่ใจก็ไม่เคย...ที่จะละเลยความห่วงใย

ความทรงจำหม่นมัว

อย่าหลอกตัวเองต่อไป ว่า … 

น้ำตาจะล้างดวงตาของฉัน...ให้มองเห็นชัดเจนขึ้น

เพราะในดวงตาที่พร่ามัว ไปด้วยน้ำตาอย่างนั้น 

ฉันจะมองเห็นอะไรได้ … 

นอกจาก...ความทรงจำหม่นมัว 

และความฝันอันมืดมิด …

ยอมเป็น . . . เบี้ยล่างหัวใจเธอ

บางที . . . หัวใจก็ยอมเจ็บ 

เพียงแลกกับ ความสุขเล็กๆ . . . มาเก็บไว้ 

บางที . . . เหนื่อยจนลุกขึ้นไม่ไหว 

แต่ก็ยังพอใจ . . . กับสิ่งที่เป็น 

บางที . . . แม้จะลำบากยากเข็ญ 

แต่ก็ยอมเป็น . . . เบี้ยล่างหัวใจเธอ

อาการแบบนี้ใครไม่เป็น . . . ไม่รู้สึกจริงไหม

เดินจากไป ไม่หันหลังดั่งไร้ค่า

เดินจากไป ไม่หันหลังดั่งไร้ค่า 

เสียงร้องมาว่า อย่าจากพรากกันไป 

ยังเย็นชา หาได้ฟังดั่งสะใจ 

เดินจากไป ไม่เหลียวแลแยแสกัน

เธอรู้จักคำนี้ไหม...ตายทั้งเป็น

ถ้อยคำ....เพียงเท่านี้เธอก็ฆ่าฉันได้

ถูก...ที่ยังหลงเหลือลมหายใจ

แต่เธอรู้จักคำนี้ไหม...ตายทั้งเป็น

หนึ่งลมหายใจยังมีอยู่ต่อไปเพื่อคิดถึงเธอ

เธอคงไม่มีวันกลับมา

จึงปล่อยฉันให้อ่อนล้าอยู่ตรงนี้

เจ็บปวดกับน้ำตาที่มี

ให้ฉันพร่ำเพ้อทุกนาทีโดยไม่เหลือใคร

แต่อยากให้เธอรู้นะคนดี

ว่าฉันคนนี้ยังคงรักเธอมากแค่ไหน

แม้ในวินาทีนี้ที่เธอคิดถึงใคร

แต่หนึ่งลมหายใจยังมีอยู่ต่อไปเพื่อคิดถึงเธอ

คิดถึงสภาพฉันที่ไม่เหลือใคร.....แม้แต่เธอ.....

อยากหยุดเวลา ไว้ตรงนี้

ไม่อยากให้ 1 นาทีข้างหน้า มาถึง

เร็วเกินกว่า จะหาวิธีใด มาฉุดดึง

ไม่พอจะเอ่ย คำลึกซึ้ง ได้หมดใจ

ขอเวลา ให้ฉันบ้าง

อย่ารีบผลัก ความอ้างว้างมาให้

อย่าคิดง่าย ๆ ..แค่จากไป..

..คิดยาก ๆ บ้างได้ไหม..

คิดถึงสภาพฉันที่ไม่เหลือใคร.....แม้แต่เธอ.....

มโนสำนึกบอกว่า..เธอคือ...ทุกทุกสิ่ง

ความรู้สึกดี ดีจากฉัน

ขอให้เธอเชื่อมั่น..ว่าไม่มีทางหวั่นไหว

ทุกถ้อยคำสัญญาล้วนเอ่ยออกมา..จากส่วนลึกของหัวใจ

เธอเองก็รู้ใช่ไหม..ว่าไม่มีใครแทนที่เธอได้จริงจริง

ในความรู้สึก

มโนสำนึกบอกว่า..เธอคือ...ทุกทุกสิ่ง

เธอมีความหมาย..คุณค่ามากมาย..ที่หัวใจฉันใช้พักพิง

จะกุมมือเธอไว้ไม่ทอดทิ้ง..ขอแค่เธออย่าทิ้งฉันไป..ก็พอ

บันทึกทุกอย่างในทรงจำ

บันทึกทุกอย่างในทรงจำ

ใช้ความคิดถึงตอกย้ำ..ให้ใจมากมายห่วงหา

เสมือนว่าเราอยู่เคียงข้างกัน..ตลอดเวลา

จะมีเพียงรักที่อบอุ่นให้คุณเสมอไป

จะหนักแน่นแน่นอน...นะคนดี

จะเชื่อมั่นใจที่มี....จะไม่มีวันห่างหาย

ขอสัญญา....จะรักคุณทั้งหัวใจ 

จะขออยู่ข้างข้างกาย

จะมิคลายจากมือคุณ...จะมีเพียงรักที่อบอุ่นให้คุณเสมอไป

ฉันขอสัญญา~..~

แต่จะไม่ปล่อยมือเพื่อชื่นชม..ในสัญญาที่มีต่อเธอ~..~

อย่าพะวงในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง~

และอย่ารำพึง..กับสิ่งที่มีมากมาย..นำมายึดถือ

ในรอบข้าง รอบกายเท่าที่เห็นนั้น คือ..

ความอึงอื้อ สับสนวุ่นวาย, เหมือนสายลม~

ความหนักแน่นคือแก่นแท้..แน่นอน

เชื่อมั่นและอย่าริดรอน ความรู้สึกใดใด ให้ขื่นขม

สัญญาจากหัวใจ..มิใช่ใช้คารม

จะปล่อยมือจากความระทม 

แต่จะไม่ปล่อยมือเพื่อชื่นชม..ในสัญญาที่มีต่อเธอ~..~

คืนแห่งความเงียบเฉียบ เสีอดสีทั้งกายใจ

คืนแห่งความเงียบเฉียบ เสีอดสีทั้งกายใจ

ในความมืดสนิด จิตสนิดแนบ ลงดิ่งสู่ภวังค์

สมแล้วกะมั้ง ที่อ่อนล้า มาหลายเพลา

นา ๆ หลายหลาก ฝากเอาไว้ ให้นึกคำนึง

ซึ้งดวงใจ ในความง่วง ความเหงา ให้ใจนั้นเคลิบเคลิ้ม

เสริมคำว่า ....ฝันดีราตรีสวัสดิ์นะพี่จ๋า

รักนี้ที่..เฝ้าคอย..ไม่ทำร้ายใคร

จะเจ็บมากี่ครั้ง..ไม่สนใจ

จะร้องไห้..มากี่หน..ก็ไม่สน

จะรัก..ก็จะรัก..และจริงใจ

จะมีให้..ก็จะให้..ให้เต็มร้อย

จะรัก..ก็จะรัก..จากใจ..ดวงน้อย

ที่สำคัญ..รักนี้ที่..เฝ้าคอย..ไม่ทำร้ายใคร