เสียงคร่ำครวญ...จากใจ...ในยามเศร้า
โอ้ควาเหงา...เดินมา...พาหวั่นไหว
เหมือนมีขา..พาหลีก..ปลีกสุขไป
ขยี้ใจ..เหยียบยํ่า...ชํ้าอุรา
เจ็บเหลือเกิน...ครั้งนี้...ที่ลาจาก
ทำไมพราก..จากจร...วอนห่วงหา
ลืมแล้วหรือ...น้องคนนี้...รักพี่ VECH
โปรดเถิดหนา...อยู่เคียงคู่..ดูแลกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น