มิหลงลืม ท่วงทำนอง ของเพลงนัย
ที่กล่อมใจ ฝากฝัน บนจันทร์แสง
ดั่งหมดค่า จารีต ถูกกรีดแทง
ด้วยพลิกแพลง แฝงวัตถุฯ...ระอุร้อน
ศรัทธารัก มิด่างพร้อย ด้วยรอยซ้ำ
เพียงยืนคำ ทวงฤดี ที่โอนอ่อน
ใคร่ควรหวน คืนสู่ค่า ความอาทร
หลับตานอน ..เหือดช้ำ..ไร้น้ำตา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น