No man is worth your tears and the only
one who is, will never make you cry.
วันศุกร์ที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2556
วันจันทร์ที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2556
ขี้เล่น ขี้งอน แต่..."รักคุณ"
นาทีที่เราห่างกัน
เหมือนโลกมันหยุดหมุน
จิตใจรอนล้าว้าวุ่น
เยียบเย็บไร้ความอุ่นในหัวใจ
นาทีที่เราใกล้กัน
เหมือนโลกมีสีสันสดใส
จิตใจวูบวาบไฉไล
หอมกรุ่นอุ่นไอเอื้ออาทร
เป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด
สำหรับมนุษย์ชอบย้อนศร
ยียวนกวนใจชอบวอน
ขี้เล่น ขี้งอน แต่..."รักคุณ"
วันเสาร์ที่ 6 เมษายน พ.ศ. 2556
ส่งไออุ่นกรุ่นกลิ่นรัก.....
ส่งไออุ่นกรุ่นกลิ่นรัก.....
เพื่อเป็นหลักพักพิงใจให้เราสอง
ได้ผ่อนคลายหายหนาวคราวเคียงครอง
สุขสมปองมอบไว้ให้แก่กัน
ส่งคำหวานผ่านสายลม....
พร้อมผสมความห่วงใยฝากไว้มั่น
ถ้อยคำรักนานาสารพัน
รวมในนั้นเป็นวจีชี้ความใน
ส่งอารมณ์ความคิดถึง....
ห้วงคำนึงตรึงตราคราหลับใหล
อยากให้รู้ไม่เคยจากพรากกันไกล
เธอยังฝังติดในใจทั้งดวง
ส่งหัวใจให้พักพิง....
ไว้แอบอิงดูแลอย่างแหนหวง
เฝ้าฟูมฟักเอาไว้ไม่มีลวง
ด้วยทุกห้วงห้องใจให้เพียงเธอ
ขอยืนยัน...พร้อมเคียงคู่...อยู่เสมอ
ขอยืนยัน...พร้อมเคียงคู่...อยู่เสมอ
แม้นต้องเจอ...อุปสรรค....คงรักมั่น
หรือแม้แต่..หนทาง...ห่างไกลกัน
มิอาจกั้น...สายสัมพันธ์ อันคุ้นเคย
มากเท่าใด...หรือที่หวัง....ทั้งชีวิต
มิน้อยนิด...ใช่ไหม...ใคร่เอื้อนเอ่ย
จะขอมอบ...ดวงใจ...ให้หมดเลย
ยอมเปิดเผย...ทั้งสี่ห้อง ♥ จองคนเดียว
สะกดคำ..ว่าห่วงมาก..ฝากเอาไว้
ยามหวั่นไหว...หรือสิ่งร้าย...หมายข้องเกี่ยว
ให้รักนี้...เปลี่ยนเป็น...เช่นคมเคียว
ที่โฉบเฉี่ยว...ปัดป้อง...ผองเภทภัย
อุ่นใจนัก..ตลอดมา...ที่อาทร
ดับความร้อน...เหมือนฝนมา...ฟ้าสดใส
ส่งความห่วง...ฝากเดือน..เตือนฤทัย
มิมีใคร...แทนพี่ได้..."นะคนดี" ที่ดวงมาลย์
เพียงพบคน...ชื่อ "SUVECH"...ฟ้าส่งให้
สองทางเดิน...รวมเป็นหนึ่ง...พึงฉงน
เพียงพบคน...ชื่อ "SUVECH"...ฟ้าส่งให้
แยกแบบอย่าง...วางแปลน..จากแก่นใจ
สอนเอาไว้...ให้รู้สู้...คู่ไมตรี
แข็งกับอ่อน..ช่างรวมได้..ให้น่าแปลก
พร้อมสอดแทรก...ความจริง..สิ่งคงที่
และหลายอย่าง...เปลี่ยนไป...ให้ดูดี
ขอบคุณพี่...ที่บ่มใจ...ให้อดทน
เสียงคร่ำครวญ...จากใจ...ในยามเศร้า
เสียงคร่ำครวญ...จากใจ...ในยามเศร้า
โอ้ควาเหงา...เดินมา...พาหวั่นไหว
เหมือนมีขา..พาหลีก..ปลีกสุขไป
ขยี้ใจ..เหยียบยํ่า...ชํ้าอุรา
เจ็บเหลือเกิน...ครั้งนี้...ที่ลาจาก
ทำไมพราก..จากจร...วอนห่วงหา
ลืมแล้วหรือ...น้องคนนี้...รักพี่ VECH
โปรดเถิดหนา...อยู่เคียงคู่..ดูแลกัน
วันนี้..คนดีเป็นไงบ้าง..
วันนี้..คนดีเป็นไงบ้าง..
ฝากรักวาง...ข้างหัวใจไปบอกข่าวกับฟากฟ้า
หากบางทีที่หวั่นไหว...มีน้องไงแม้ไกลตา
ยังคงคอยท่า...ฝากความห่วงหาอาทร...วอนคิดถึงกัน
วันนี้..หากว่าพี่มีความเหงา
อย่าได้เศร้า...หรือหลงทางวางจิตใจให้คงมั่น
ในราตรียามนิทรา..สองเรามาช่วยต่อเติมเสริมคืนวัน
สุขนิรันดร์...แม้นในฝัน...เราเคียงคู่ดูแลกันฉันก็ยอม
คนที่รอ หัวใจ เริ่มอ่อนล้า
ต้องรอ อีกนาน เท่าไหร่
กว่าเธอ จะเข้าใจ ในตัวฉัน
ต้องให้รอ อีกนาน เท่าไหร่กัน
เพราะแต่ละวัน ความผูกพัน ยิ่งเพิ่มพูน
ต้องให้รอ จนอ่่อนล้า
ต้องให้รอ จนรักค่า เหลือศูนย์
ต้องให้รอ รักดับ ถึงอาดูร
ต้องให้รอ จนเสียสูญ รักในใจ
คนที่รอ หัวใจ เริ่มอ่อนล้า
มีน้ำตา เปื้อนหน้า ยิ่งหวั่นไหว
รู้ว่าการ ลืมรักเก่า ในหัวใจ
มันอาจใช้ เวลา ล้างเนิ่นนาน
อย่างน้อย ขอเพียงว่า
เธอรู้ค่า หัวใจ ให้สงสาร
คนที่รอ คนที่รัก ทรมาน
แค่ต้องการ เท่านี้ ได้ไหมเธอ
คน..ที่ภักดี..(รักพี่)นี้ตลอดกาล
ต่อให้วัน...หมุนเวียน...เปลื่ยนแค่ไหน
รักที่ให้...มิอาจคลาย...กลายเป็นอื่น
ลิขิตฟ้า...จะบงการ...ผ่านวันคืน
แต่จุดยืน...ที่หัวใจ...ไม่แปรปรวน
โลกยังหมุม...เปลื่ยนเวลา..พาเดินต่อ
มิเคยท้อ...สู้ไป..ให้ผ่านพ้น
สิ่งต่าง-ต่าง...คงฝังไว้...ในกมล
ยังเป็นคน..ที่ภักดี..(รักพี่)นี้ตลอดกาล
ศรัทธารัก มิด่างพร้อย ด้วยรอยซ้ำ
มิหลงลืม ท่วงทำนอง ของเพลงนัย
ที่กล่อมใจ ฝากฝัน บนจันทร์แสง
ดั่งหมดค่า จารีต ถูกกรีดแทง
ด้วยพลิกแพลง แฝงวัตถุฯ...ระอุร้อน
ศรัทธารัก มิด่างพร้อย ด้วยรอยซ้ำ
เพียงยืนคำ ทวงฤดี ที่โอนอ่อน
ใคร่ควรหวน คืนสู่ค่า ความอาทร
หลับตานอน ..เหือดช้ำ..ไร้น้ำตา
วันศุกร์ที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2556
การรอคอย เหว่ว้า รู้ไหม
การรอคอย เหว่ว้า รู้ไหม
ทำไม หัวใจเธอ ยากจะหา
ทำไม ถึงปล่อยฉัน หลั่งน้ำตา
เพียงซื้อเวลา ฆ่าใจ ใครสักคน
การรอคอย ที่มอง ไม่เคยเห็น
ความหนาวเย็น เกาะกุม ให้สับสน
ทำไมนะ ถึงมอบใจ ให้คนบางคน
แม้แต่หนทาง ให้ก้าวย่าง ยังไม่มี
รอคอย ปล่อยน้ำตา รินไหล
เปียกชุ่ม รดใจ อยากหลีกหนี
โปรดกลับมา เถอะนะใจ ถ้าใครไม่ใยดี
กลับมา ถอนความผูกพันที่มี ให้พ้นใจ
จะรักเสมอเพียงเธอผู้เดียว
อดยิ้มออกมาไม่ได้เมื่อคิดถึงคนดี
นั่งยิ้มจนแก้มปริจนใครเขาหาว่าบ้า
แต่บางทียิ้มไปพร้อมทั้งน้ำตา
ที่ไม่รู้ว่ามันไหลออกมาได้ยังไง
ทุกครั้งที่รู้สึกเหงา ๆ
รู้สึกเศร้าเมื่อไม่มีเธอเคียงข้าง
ทุกครั้งที่รู้สึกอ้างว้าง
ภาพของเธอก็กระจ่างขึ้นมาทุกที
คิดถึงช่วงเวลาที่ได้อยู่ด้วยกัน
แม้ว่ามันจะแสนสั้นก็ไม่เป็นไร
คิดถึงช่วงเวลาที่เธอไม่มีใคร
มีแต่ฉันคนนี้ไงที่อยู่ข้างเธอ
ยังจดจำได้ทุกคำพูดทุกสายตา
ยังจดจำทุกคำสัญญาไว้เสมอ
จำได้ฉันสัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างเธอ
จะรักเสมอเพียงเธอผู้เดียว
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)