มีแต่ภาพ "เธอ"...ในใจ...

กว่าจะรู้ว่าเสียง "หัวเราะ" . . . มันมีค่า 

ก็ต่อเมื่อเราเสีย "น้ำตา" . . . ในสักวัน 

จะรู้ถึงความ "ในใจ" . . . ของกันและกัน 

ก็ต่อเมื่อเราได้พูด . . . มันออกไป 

จะรู้ว่าอะไร . . . ที่เรียกว่า..."คิดถึง" 

ก็ต่อเมื่อในความ "คิดคำนึง" . . . มีใครสักคน 

จะรู้ความหมายในคำว่า "รัก" . . . สักหน 

ก็ต่อเมื่อมีใครบางคน . . . ทำให้หวั่นไหว 

จะรู้ว่า "ค่ำคืนนี้" . . . คงไม่เงียบเหงา 

ก็ต่อเมื่อทุกเรื่องเล่า . . . ได้มีโอกาสบอกไป 

จะรู้ว่าเป็น “เธอ” เท่านั้น . . . ที่ฉันมีให้ 

ก็ต่อเมื่อทุกครั้ง…ที่เขียนอะไรลงไป 

จะมีแต่ภาพ "เธอ"...ในใจ...ที่เกิดขึ้นมา